Relacje między teściową a synową często bywają trudne — zarówno dla matki, której syn trafia „pod opiekę” nowej kobiety, jak i dla żony, na co dzień zmuszonej zmagać się z teściową. Od pokoleń pokutuje stereotyp, nadający jednej z nich miano „tej złej”, a drugiej — „tej dobrej”. Tylko która jest która? Tak naprawdę nie sposób udzielić tu jednoznacznej odpowiedzi, bo każda z pań może przedstawić swoje racje. Często obie mają także dobre intencje. Jak zatem — mimo wielu nieuniknionych starć — sprawić, żeby wzajemne relacje były (co najmniej) satysfakcjonujące dla każdej ze stron?
W tej książce znajdziesz opowieści i spostrzeżenia wielu kobiet, które swoje stosunki z teściowymi określają jako dobre, złe, a nawet okropne. Ich wypowiedzi przeplatane są konkretnymi radami dotyczącymi tego, co może zrobić synowa — i czego robić stanowczo nie powinna — aby zbudować lepsze relacje rodzinne. Autorki wyraźnie podkreślają, że nie chodzi im o to, aby mówić kobietom, jak mają się stać lepszymi synowymi. Ich zamiarem było zbadanie, co dzieje się w sercach żon synów z całego świata, by przekazać tę wiedzę Tobie.
Sprawdź, jak możesz przezwyciężyć trudności i zbudować lepsze relacje z teściową.
Przekonaj się, że nie zawsze relacje na linii teściowa-synowa muszą oznaczać drogę przez mękę.
Dowiedz się, co sprawia, że dane relacje postrzegane są jako dobre lub złe.
Poznaj opinie wielu kobiet oraz sposoby radzenia sobie z codziennymi problemami.
Spis treści: Podziękowania (9) Wprowadzenie (11)
Róża innym nazwana imieniem równie słodko pachnie (11)
Jak doszło do napisania tej książki (16)
Jak korzystać z tej książki (18)
Nota od wydawcy (21) Nota od tłumaczki (22) Część I DOBRE Kiedy była dobra, to była bardzo, bardzo dobra… 1. Na czym stoimy? Przegląd zagadnień (25)
Co to są dobre stosunki? (27)
Numer jeden: żona czy matka? (29)
Czego można oczekiwać (31)
Wspólny grunt (33)
Kwestie osobowościowe (36)
Przerost oczekiwań (38)
Biorąc ślub z rodziną (41)
Linia graniczna (42)
Wyznaczanie granic (44)
Granice a bliskość (45)
Informacje zwrotne a linie granic (47)
Rodzina drugiej szansy (48)
Córka – mentorka – przyjaciółka (53)
Pytania podsumowujące (55)
2. Dobre, czyli jakie? (57)
Czy „dobre” zawsze oznacza faktycznie dobre? (59)
Uznawanie różnic (62)
Przyjęcie aktywnej postawy (68)
Miejsce na dobro (69)
Pytania podsumowujące (72)
3. Rodzina męża (73)
Kręgi rodzinne (75)
Ucząc się na nowo życia w rodzinie (80)
Strażniczki rodziny (82)
Mężczyźni bez sióstr (85)
Po prostu mów mi „mamo” (90)
Czy to jest dobre dla Ciebie? (92)
Jakie płyną z tego wnioski? (95)
Pytania podsumowujące (96)
Część II ZŁE Ale kiedy była zła… 4. Złe, czyli złe (99)
Czy rzeczywiście jest aż tak źle? (101)
Ale tak wiele nas łączy (104)
Kiedy zaczyna się psuć (106)
Pytania podsumowujące (109)
5. To, co nas dzieli (111)
Dystans geograficzny a inne rozbieżności (113)
Oziębienie (116)
Pani Teściowa (118)
Synek mamusi (125)
Inna „ja” (129)
Dzieci a dynamika układów rodzinnych (133)
Pytania podsumowujące (136)
6. Trwaj przy swej żonie (137)
Pani domu (139)
Pomocne dłonie (142)
Próba pogodzenia interesów (146)
Mój mąż, twój syn (146)
Kochanie, jesteś w domu? (148)
Co takiego jest w córce? (155)
Czy to pech? (158)
Jakie płyną z tego wnioski? (161)
Część III OKROPNE Ona była potworna! 7. Niewybaczalne? (167)
Stosunki mojej żony i matki są złe. Nie lubią się. Mama uważa, że nie pasujemy do siebie chociaż od ślubu minęło już prawie 5 lat. Wtrąca się w nasze życie, co denerwuje moją żonę i mnie. Jeśli stanę po stronie żony to mama jest obrażona i mówi, że jestem pantoflem i nie mam swojego zdania w małżeństwie. Chcę, żeby obie ważne dla mnie kobiety miały zdrową relację. Ten artykuł pokazał mi świetny sposób. Wręczę im, każdej z osobna, tą książkę. Mam cichą nadzieję, że się będą chociaż tolerować.
Chyba nigdy nie dogadam się z moją teściową . Czy któraś z czytelniczek bloga ma sposób na poprawę relacji synowa-teściowa ?
Stosunki mojej żony i matki są złe. Nie lubią się. Mama uważa, że nie pasujemy do siebie chociaż od ślubu minęło już prawie 5 lat. Wtrąca się w nasze życie, co denerwuje moją żonę i mnie. Jeśli stanę po stronie żony to mama jest obrażona i mówi, że jestem pantoflem i nie mam swojego zdania w małżeństwie. Chcę, żeby obie ważne dla mnie kobiety miały zdrową relację. Ten artykuł pokazał mi świetny sposób. Wręczę im, każdej z osobna, tą książkę. Mam cichą nadzieję, że się będą chociaż tolerować.