Rozwój mózgu

Jak rozwijał się nasz mózg

Prześledzenie rozwoju naszego mózgu pozwoli nam łatwiej zrozumieć jak potężną rolę mają nad umysłem emocje. Nasz mózg jest trzy razy większy od najbliższych nam naczelnych. Pierwotną częścią mózgu jest pień mózgowy, który reguluje podstawowe czynności życiowe. Ta część naszego organu odpowiada za odruchy warunkowe takie jak oddychanie czy perystaltyka.

Pierwotnym zmysłem w naszym życiu emocjonalnym to powonienie. Za jego pomocą istoty odbierają i analizują docierające doń zapachy. Następnie dzielą je na odpowiednie kategorie. Za pomocą węchu nasz przodek rozpoznawał czy dana roślina nadaje się do jedzenia, czy jest trująca. Miało to bardzo duże znaczenie w przetrwaniu. Ssaki jako istoty wyższego rzędu posiadają pierścień otaczający pień mózgowy. Ten układ limbiczny w trakcie rozwoju udoskonalił swoje działania o uczenie się oraz pamięć. Oba układy (limbiczny i pień mózgu) zaczęły ze sobą współpracować przy rozpoznawaniu zapachu, kojarzenia go z konkretnym uczuciem bezpieczeństwa, lęku, zadowolenia. Dzięki temu możliwe było łatwiejsze dostosowywanie się do zmieniających się warunków środowiska. Po milionach lat w wyniku ewolucji z prymitywnego mózgu powstały bardziej skomplikowane twory takie jak kora mózgowa, która tworzy wierzchnią warstwę. Konkludując w tym kierunku widzimy, że związki między uczuciem, a myślą są bardzo ścisłe z czego uczucie to starszy brat myśli.

Kora mózgowa ludzi jest bardziej rozwinięta niż innych gatunków. Ponadto ma o wiele wyższe procesy myślowe niż niższe gatunki. Mając siedlisko myśli oraz ośrodki zbierające informacje i je interpretujące jesteśmy bardziej dostosowani do zmian w środowisku i mamy większe szanse przetrwania. Tę strategię przetrwania zawdzięczamy właśnie naszej korze mózgowej. To nam dało możliwość tworzenia sztuki, rozwoju cywilizacji. Dzięki temu tworzymy więzi.

Źródła:

  • https://www.psychologytoday.com/
  • http://www.is.umk.pl/~duch/Wyklady/KogP/06-emocje.htm

3 thoughts on “Jak rozwijał się nasz mózg

  1. Jakby teraz tak przenieść człowieka w tamte czasy epoki kamienia łupanego to raczej by sobie nie poradził. Mamy w obecnych czasach wykształcone całkiem inne zmysły i na co innego zwracamy bardziej uwagę.

  2. Nie jestem pewna czy nadal tak to nie funkcjonuje, może trochę tylko zmienione do tych czasów zostało. Ale nie sądzę aby nasz umysł i te wszystkie reakcje się tak łatwo modyfikowały.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *