Zdajemy sobie sprawę, że są emocje mają wpływ na nasze decyzje. Jednak jest oprócz ich rodzajów również skala w ich odczuwaniu. Są osoby, które o wiele szybciej potrafią określić jaka emocja na nie działa. Inne dopiero po chwili odkryją, że to co czują nazywa się przygnębienie albo radość. Inaczej samoświadomość emocjonalna.
Introspekcja psychologiczna
To zaglądanie w głąb siebie i analizowanie własnych uczuć. Osoby obdarzone szczególnym talentem do odczytywania swoich pragnień i znają głos własnego serca potrafią wyrażać się na temat uczuć. Ich mądrość nieświadomości jest specyficzna, objawia się często poprzez twórczość literacką, potrafią się posługiwać metaforą czy symboliką.
Żyjemy i nawet o tym nie wiemy
Sam Zygmunt Freud podkreślał, że życie emocjonalne jest często poza naszą świadomością. Objawy strachu występują przed uświadomieniem sobie o nim. Ile razy jest tak, że wydaje nam się, że widzieliśmy gdzieś już to coś. Jednak za żadne skarby nie przypominamy sobie gdzie, a w końcu zaczynamy w to wątpić. Jakkolwiek pozostaje do takiej sprawy/rzeczy sentyment i dlatego wybierzemy raczej coś co wydaje nam się bliskie. To jest pamięć poza świadomością.
Istnieją dwa poziomy emocji jeden to ten, który pozostaje w czeluściach podświadomości a drugi przechodzi do świadomości. Rejestruje go kora w płacie czołowym. Jednak to co się dzieje pod świadomością ma też wpływ na nasze postępowanie, postrzeganie świata i życie codzienne.
Mam znajomą koleżankę, która żyje emocjami. Cały czas żyje w celu osiągania ich. Niekiedy wydaje mi się to wyniszczające ale ona nie może znaleźć miejsca dla siebie i szuka dalej wrażeń.
Ja jestem strasznie emocjonalne ale na szczęście zdaje sobie z tego sprawę. Czasem staram się z tym walczyć ale nie wiem czy to dobry pomysł. Niekiedy udaje mi się nie postępować tak jak dyktują emocje. Później nie dręczy mnie myśl, że postąpiłam bez przemyślenia.
Mam znajomą koleżankę, która żyje emocjami. Cały czas żyje w celu osiągania ich. Niekiedy wydaje mi się to wyniszczające ale ona nie może znaleźć miejsca dla siebie i szuka dalej wrażeń.
Ja jestem strasznie emocjonalne ale na szczęście zdaje sobie z tego sprawę. Czasem staram się z tym walczyć ale nie wiem czy to dobry pomysł. Niekiedy udaje mi się nie postępować tak jak dyktują emocje. Później nie dręczy mnie myśl, że postąpiłam bez przemyślenia.