Inteligencja emocjonalna

Inteligencja emocjonalna

Połączenie inteligencji oraz emocji to duet na który należy zwracać uwagę przy kształceniu młodych umysłów. Niestety, przez większość czasu emocje były spychane na margines jako czynnik bezużyteczny, którym nie warto zawracać sobie głowy. Teoretycy akademiccy mają to do siebie, że są trochę oderwani od rzeczywistości.

Zmiana racji bytu

Teoria ma to do rzeczywistości, że często w zderzeniu z nią leży. Okazuje się, że inteligencja społeczna czyli taka zaradność życiowa nijak się ma do wyników w nauce w typowej szkole. Ta stara koncepcja ilorazu inteligencji mierzy co najwyżej uzdolnienia matematyczne i językowe, przydatne w akademickiej profesji.

Rodzaje inteligencji emocjonalnej

  • Samoświadomość własnych uczuć. Jest to podstawa dzięki której łatwiej nam osiągnąć cel i kierować własnym życiem. Podejmując konkretną pracę itp.
  • Zapanowanie nad emocjami to umiejętność radzenia sobie z porażkami i nie poddawania się łatwo przeciwnościom losu.
  • Motywacja wewnętrzna polega na zdolności odłożenia na później przyjemności. Osoby z wysoko rozwiniętą wewnętrzną motywacją osiągają sukcesy w każdej pracy.
  • Empatia to rozpoznawanie jakie uczucia targają innymi ludźmi. Dzięki temu między wierszami można odczytać nastroje tłumu czy potrzeby innych ludzi.
  • Komunikatywność to cecha, która daje możliwość odczytywania nastrojów innych osób. Te cechy mają charyzmatyczni przywódcy.

Nie jest jednak tak jednoznacznie. Udział procentowy poszczególnych cech w każdym człowieku powoduje, że każda osobowość jest wyjątkowa. Do tego cały czas może się zmieniać dzięki odpowiednim bodźcom, co daje nam duże pole do manewru.

Źródła:

  • https://www.psychologytoday.com
  • http://www.dana.org/

 

2 thoughts on “Inteligencja emocjonalna

  1. Zgadzam się w 100 % z tym. Przez całe swoje studia spotkałem może dwóch wykładowców, którzy mieli pojęcie o czym mówią. Reszta była faktycznie oderwana od rzeczywistości

  2. Ja zawsze potrafiłam odczytać zachowanie danego człowieka. Za to z matematyki jestem do niczego. Były przez to problemy w szkole ale to się odbiło bo okazało się, że potrafiłam wykorzystać tą zdolność na rynku pracy. Okazało się to bardziej pomocne niż jakies dyplomy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *