Aktualizacja: 15 kwiecień 2025
Fotografia, to trudny zawód, który wymaga bardzo wiele od każdego, kto go uprawia. Wymaga przede wszystkim kreatywności, samodyscypliny oraz odwagi, przede wszystkim w kwestii ujawnienia swojej wrażliwości i dzielenia się nią. Na to, by zdjęcia które ktoś robi były dobre, składa się dużo więcej czynników niż dobry sprzęt i ładne światło. Do tego wszystkiego potrzebne jest także dobre oko i inwencja twórcza, którą umiemy przelać na fotografię. Rodzajów fotografii może być wiele, a większość z nich, to także współpraca z ludźmi, dlatego tak ważna jest nasza wewnętrzna energia, którą będziemy zarażać swoich klientów. Jakie cechy powinien mieć dobry fotograf?
Znajomość technologii i rola postprodukcji
Dobry fotograf dziś bez technologii to jak kucharz bez noża – niby coś ugotuje, ale jakoś tak… nie do końca. Kiedyś wystarczyło złapać dobre światło i nacisnąć spust migawki. Dziś? Dziś trzeba być półartystą, półinformatykiem. Lightroom, Photoshop, a czasem nawet jakiś AI do odszumiania zdjęcia zrobionego na ISO 12 tysięcy – wszystko się przydaje.
Pamiętam swoją pierwszą przygodę z Lightroomem. Miałam wrażenie, że edytuję zdjęcie przez dziurkę od klucza. Po trzech godzinach „poprawiania balansu bieli” twarz modelki przypominała gotowanego homara. Dobrze, że wtedy nie miałam Instagrama, bo byłaby kompromitacja roku. Ale właśnie dzięki takim porażkom człowiek uczy się najwięcej.
Social media? O tak, to osobna sztuka. Jeśli myślisz, że wystarczy wrzucić piękne zdjęcie i ludzie sami przybiegną z lajkami – to niestety, bajka. Trzeba jeszcze wiedzieć, kiedy wrzucić, jak opisać i czy dodać serduszko czy ogień . A jak się pomylisz z hashtagiem, to zamiast zachwytów nad portretem, algorytm pokaże twoje zdjęcie ludziom szukającym… przepisów na zupę pho. True story.
Ciekawość, kreatywność i otwartość na świat
Wszystko zaczyna się od tego, że bierzemy do rąk aparat i ciekawości zaczynamy robić zdjęcia, a później wszystko idzie już samo. Najpierw zabieramy się za fotografowanie świata, to co mijamy, to co nas otacza, wszystko to do czego mamy najłatwiejszy dostęp. Musimy mieć oczy dookoła głowy i obserwować wszystko co spotykamy na swojej drodze. Często może nam się wydawać, że fotografowanie wszystkiego co nas otacza jest po prostu nudne, jednak dobry fotograf, to taki który nawet w czymś potencjalnie nudny, znajdzie coś niezwykłego i w taki sposób to uwieczni. Ciekawość i otwartość na świat, to podstawowe cechy dobrego fotografa. Fotografia, to uwiecznienie konkretnej chwili, która nie umknie nikomu, kto jest wysoko wrażliwy na to co go otacza. Każdy fotograf jest ciekawy świata, dlatego nie boi się zadawać pytań. Chce wiedzieć coraz więcej, a do tego używa właśnie fotografii.
Fotografia jest formą sztuki, która wymaga twórczego umysłu, inwencji oraz ogromnej wyobraźni. Każdy dobry fotograf umie doceniać piękno w nieoczywistych rzeczach. W fotografii najważniejsza jest umiejętność kompozycji, dlatego dla każdego początkującego fotografa jest to bardzo ważny obszar nauki.
Potrzeba ciągłego rozwoju, cierpliwość i komunikatywność
Każdy artysta dobrze wie, że sztuka którą tworzy musi się zmieniać. Do tego potrzebny jest ciągły rozwój i samodyscyplina. Fotografia także jest taką dziedziną. Każdy fotograf musi zdawać sobie sprawę, że jego ścieżka rozwoju, to niekończąca się historia. Sama droga do odnalezienia swojego własnego i autorskiego stylu wymaga czasu i poświęcenia. Fotografów na rynku jest coraz więcej, dlatego wykreowanie swojego własnego stylu jest bardzo ważne, dlatego by wyróżniać się na tle innych.
Fotografia, tak jak większość zawodów, wiąże się z pracą z ludźmi. Dlatego dobry fotograf powinien cechować się komunikatywnością, ponieważ współpracuje z różnymi osobami. Fotografowie uwieczniają różnego rodzaju imprezy, tworzą pamiątki na lata czy pracują z modelkami i modelami. Przy takich okolicznościach umiejętność komunikowania się z ludźmi jest niezbędna, przede wszystkim dlatego, że w takich sytuacjach nie uniknie się rozmowy z innymi. Dodatkowo dobry kontakt z osobami z którymi się współpracuje znacznie poprawia atmosferę pracy, co w rezultacie daje pewność siebie osobom, które znajdują się przed obiektywem. Każdy fotograf wie o tym, że kontakt z osobami, które fotografuje nie kończy się w momencie odbycia sesji, ale trwa dosyć długo również po sesji.
Na to by fotografia była dobra składa się wiele czynników. Żaden początkujący fotograf nie pojmie od razu wszystkich technik fotograficznych czy nie odnajdzie swojego stylu. Dlatego tak istotna jest cierpliwość u fotografa. Każdy fotograf w swojej karierze czeka na wiele rzeczy. Na odpowiedni moment, na wenę, na modelkę, na zgranie się zdjęć i wiele, wiele innych rzeczy. Cierpliwość oraz duża potrzeba samodoskonalenia i pracowitość, to ogromne atuty jakie ceni się u każdego fotografa.
Praktyka i budowanie portfolio
Jeśli myślisz, że po kupieniu aparatu zrobisz arcydzieło od ręki – cóż, rozczaruję cię szybciej niż TikTok zepsuje ci feed. Nawet najlepszy sprzęt nie zrobi z nikogo fotografa, jeśli aparat leży zakurzony na półce obok nietrafionego prezentu ślubnego.
Znam ludzi, którzy codziennie robią zdjęcia – dzieciom, kawie, chmurom, psu (czasem psu dziecięcemu, czyli Lucek – pozdrawiam!). I wiecie co? Ich oko się wyostrza, kadry są coraz lepsze, a światło przestaje być wrogiem, a zaczyna być sprzymierzeńcem. Bo praktyka nie czyni mistrza – ona robi z ciebie fotografa z krwi i kości.
A portfolio? To nie tylko folder ze zdjęciami. To twoja osobista galeria – coś między CV a pamiętnikiem. Widać w nim każdy etap drogi: pierwsze rozmazane zdjęcia, pierwsze „wow”, pierwszą sesję, której nie chciałbyś już nigdy pokazać… Ale to wszystko jest ważne. I potrzebne.
Znaczenie emocji i relacji w fotografii portretowej
Fotografia portretowa to nie tylko ładna buzia i miękkie światło – to emocjonalna gra w ping-ponga. Serio, trzeba nauczyć się „czytać” ludzi jak ulubioną książkę – nie za szybko, nie za wolno, i z pełnym skupieniem.
Miałam kiedyś sesję z chłopakiem, który na początku wyglądał, jakby ktoś go postawił pod ścianą na apel poranny. Dopiero po dziesięciu minutach rozmowy o jego psie (swoją drogą – kundel jak z reklamy karmy) coś w nim pękło. Uśmiech, spojrzenie, ta chwila… i pstryk – zdjęcie życia.
Zaufanie to magiczne słowo. Bo jeśli ktoś czuje się przed obiektywem jak na castingu do reality show, to nici z naturalności. A przecież to właśnie ta iskierka – zmarszczka w kąciku oka, ten nieśmiały uśmiech – tworzą prawdziwe portrety. Takie, które potem rodzina chce wieszać na ścianie, a nie chować głęboko w szufladzie.
Pasja i motywacja – siła napędowa każdego fotografa
Bez pasji fotografia jest jak pizza bez sera – niby można, ale po co? To właśnie ona sprawia, że jesteś gotów wstać o piątej rano, żeby złapać złotą godzinę, mimo że poprzedniej nocy montowałeś zdjęcia do drugiej. Pasja to ta iskra, która sprawia, że nawet po dziesiątym „nie” od klienta, nadal się uśmiechasz i robisz swoje.
Nie raz słyszałam: „Po co ty to robisz, przecież to niepewny zawód, a sprzęt kosztuje majątek!”. Może i racja. Ale jak patrzę na zdjęcie, które porusza czyjeś emocje, to wiem, że warto. Bo zdjęcia, które robimy z sercem, zostają z ludźmi na długo po tym, jak zgasną flesze i znikną lajki z Instagrama.
A poza tym – jak inaczej miałabym usprawiedliwić to, że mam w telefonie 11 tysięcy zdjęć swojego psa?