Czym jest terapia psychodynamiczna i jaki jest jej przebieg?

Terapia psychodynamiczna to forma leczenia, która polega na budowaniu bezpiecznej relacji między terapeutą a pacjentem. W szczególny sposób skupia się na wewnętrznych konfliktach, zaburzających nasze relacje z ludźmi. Wywodzi się z psychoanalizy, a swoje korzenie wiąże z twórcą podejścia psychodynamicznego, którym jest Z. Freud. To on jako pierwszy wprowadził do psychologii pojęcie nieświadomości i stworzył teorię psychologiczną wraz z oryginalną metodą terapeutyczną.

Nurt psychodynamiczny

Terapia psychodynamiczna jest wykorzystywana przez wielu psychologów oraz psychoterapeutów do leczenia różnego rodzaju zaburzeń natury psychicznej. Jednym z nich jest Psycholog Katarzyna Stefaniak, która dzięki wykorzystaniu nurtu psychodynamicznego, skupiającego się na rozpoznaniu prawdziwych motywacji i uczuć, jest w stanie dotrzeć do źródła problemu pacjenta i podjąć próbę jego rozwiązania. Określenie “psychodynamiczna” odnosi się do badania dynamizmu zachowania pacjenta w danych sytuacjach oraz jego uczuć, myśli, reakcji werbalnych i niewerbalnych w relacjach z innymi. Pomaga zrozumieć źródło danego postępowania i towarzyszące temu emocje. Ogromną rolę odgrywa odkrywanie nieświadomości i zrozumienie, że na nasze reakcje, zachowania i decyzje wpływa również podświadomość. Uznając założenie o częściowej nieświadomości życia psychicznego, za cel obiera zrozumienie tych mechanizmów, aby możliwa była ich modyfikacja i zmniejszenie ich wpływu na świadome funkcjonowanie.

Terapia psychodynamiczna – przebieg

Faktyczne rozpoczęcie terapii zazwyczaj poprzedzają konsultacje, podczas których terapeuta zadając kilka pytań o różne sfery życia, próbuje zorientować się z jakimi problemami boryka się pacjent. Podczas konsultacji dochodzi do ustalenia planu oraz jasnego określenia celu działania. Na tej podstawie terapeuta może określić długość leczenia i zaplanować wspólne spotkania.

Szczera i otwarta rozmowa

Kolejny etap to indywidualna praca, oparta na regularnych spotkaniach terapeuty i pacjenta. Głównym materiałem do pracy terapeutycznej jest prowadzony dialog, który ma na celu m.in. zrozumienie przez pacjenta mechanizmów, które zakłócają jego prawidłowe funkcjonowanie i prowadzą do dyskomfortu psychicznego. Rozmowa jest narzędziem pracy psychologa, dlatego pacjent powinien czuć się swobodnie podczas sesji i otwarcie mówić o wszystkim. Stąd, wpływ na faktyczny kształt rozmów i wzajemnej relacji, oprócz terapeuty, ma również klient. To on wyznacza tempo i kierunek dialogu. Terapeuta jest bacznym obserwatorem i towarzyszem, który podąża za tokiem myślenia i wypowiedzi pacjenta. Podczas spotkania nie narzuca tematów, ani nie sugeruje odpowiedzi. Zobowiązany jest do zapewnienia poczucia bezpieczeństwa i komfortu psychicznego

Analiza doświadczeń z dzieciństwa

We wspólnej pracy ważne jest uwzględnienie doświadczeń pacjenta, wyniesionych z wczesnych relacji z rodzicami i pierwszymi opiekunami. Leczenie przyjmuje założenie, że osobowość człowieka w dużym stopniu kształtowana jest przez relacje z ważnymi dla dziecka osobami dorosłymi. Doświadczenia z najwcześniejszych lat życia w istotny sposób rzutują na dorosłe funkcjonowanie.

Terapia psychodynamiczna – skuteczność

Terapia psychodynamiczna przynosi wiele pozytywnych skutków, do których należą:

• złagodzenie objawów,
• zwiększenie zasobów psychologicznych, takich jak:
  • lepsza komunikacja interpersonalna,
  • budowanie satysfakcjonujących związków lub naprawa relacji z partnerem,
  • zwiększenie pewności siebie,
  • umiejętność radzenia sobie z trudnościami życia codziennego,
  • samoświadomość.

W zależności od złożoności problemów pacjenta, terapia psychodynamiczna może przybrać formę krótkotrwałą lub trwającą nawet kilka lat. Oparcie leczenia zarówno na bieżącym postępowaniu jak i na nieświadomych decyzjach oraz doświadczeniach z przeszłości sprawia, że metoda ta jest bardzo efektywna. Rezultaty jakie przynosi terapia są długotrwałe, ponieważ wpływają na sposób myślenia i postępowania w kryzysowych sytuacjach.